Kiedy zdrowie szwankuje i sami stajemy się pacjentami. Na taki scenariusz watro się przygotować.

Zawód fizjoterapeuty niesie za sobą również konsekwencje zdrowotne. Fizjoterapeuci narażeni są na urazy wynikające z długotrwałego pochylania się oraz na wypadki przy pracy. Poważne ryzyko związane jest także z zakażeniem wirusem HIV lub WZW.

Fizjoterapeuci często udzielając świadczeń, przyjmują niefizjologiczną pozycję ciała. To z kolei prowadzi do urazów. Wpływ pracy na zdrowie fizjoterapeutów zbadano w województwie świętokrzyskim. W badaniu wzięło udział 100 fizjoterapeutów pracujących na oddziałach rehabilitacji. Największa część respondentów – 40 proc., posiadała staż pracy poniżej 5 lat, 22 proc. – pracowała od 5 do 10 lat, 10 proc. – miała staż od 11 do 15 lat. 11 proc. – od 16 do 25 lat, a 17 proc. osób określiło swój staż pracy powyżej 25 lat.

Obciążające pochylanie głowy i szyi

Okazało się, że najczęściej nieprawidłowy sposób wykonywania pracy związany był z długotrwałym pochylaniem się podczas czynności. Poza tym 58 proc. wskazała na częste rotacje, 57 proc. – na pochylanie głowy, 56 proc. – na niewłaściwą pozycję podczas pracy z uwypuklonym odcinkiem lędźwiowym, a 51 proc. – na skręcanie szyi.

Inne czynniki, które mogły prowadzić do dolegliwości układu mięśniowo- szkieletowego, to m.in. długotrwała praca w jednej pozycji, zginanie i rotacja tułowia większe niż 20 stopni, wykonywanie technik terapii manualnej. Negatywny wpływ na zdrowie, miała także praca z nadmierną liczbą pacjentów w ciągu jednego dnia, nieprzewidywane ruchy pacjenta oraz niewystarczające przerwy i brak odpoczynku w pracy. Fizjoterapeuci wymienili także brak szkoleń z zakresu zapobiegania urazom.

Im dłuższy staż, tym trudniej o zmianę złych nawyków

We wnioskach podkreślono, że fizjoterapeuci powinni mieć pełną świadomość zagrożeń zawodowych, a dbanie o własne zdrowie i bezpieczeństwo powinni traktować priorytetowo. Podkreślono też, że staż pracy wpływa na sposób wykonywania pracy przez fizjoterapeutów. Okazało się, że bardziej świadome w zakresie ergonomii pracy są osoby młode. Z kolei starsi stażem fizjoterapeuci, mający wypracowane przez lata nawyki ruchowe, mają trudności z wprowadzeniem zmian i dbanie o zdrowie.

Okazało się także, że „istnieje zależność między zdobytą wiedzą podczas kursów dla fizjoterapeutów a utrzymywaniem tułowia pochylonego w przód. Osoby podwyższające swoje kwalifikacje rzadziej utrzymują tułów w nieprawidłowej pozycji” – napisano w analizie.

Kiedy fizjoterapeuta musi zadbać o zdrowie

Ryzyko zawodowe, związane z obciążeniem układu mięśniowo-szkieletowego, jest jednym z kilku. Fizjoterapeuci narażeni są także na wypadki przy pracy. Specjalność niesie ze sobą także ryzyko związane z zakażeniem wirusem HIV i WZW.

– Zdajemy sobie sprawę, że nawet najbardziej przeszkoleni fizjoterapeuci, mogą ucierpieć na skutek nieprzewidzianego wypadku, w pracy, ale i po godzinach. Może się też okazać, że będą musieli wykonać badania na obecność wirusów HIV lub WZW. Paradoksalnie w roli pacjenta, fizjoterapeuci mogą się czuć zagubieni. Nasze polisy pozwalają im przejść przez ten trudny czas, w którym często, przez podupadające zdrowie, nie mogą wykonywać obowiązków zawodowych – mówi Andrzej Twardowski, Dyrektor Biura Ubezpieczeń Medycznych i OC INTER Polska. Przykładowo ubezpieczenie pokrywa koszty konsultacji lekarskich, badań, a także kurację antyretrowirusową. Szerszy wariant obejmuje następstwa nieszczęśliwych wypadków, którym ubezpieczony uległ w okresie ubezpieczenia. – Fizjoterapeuci wiedzą, opierając się na własnym doświadczeniu, że w trudnej sytuacji pacjentowi zależy na szybkim uzyskaniu pomocy. Ważna jest także poczucie bezpieczeństwa, które my zapewniamy w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej – dodaje.

Źródła:

1. Kulczycka Kinga, Domagała Marcin, Stychno Ewa. „Wstępna ocena ryzyka zawodowego fizjoterapeuty za pomocą metody SWP = Preliminary evaluation of occupational risk for physiotherapists using the SWP method”, Journal of Education, Health and Sport, 2016 r.